ΛΕΦΤΑ.

Ψαχνω λεφτα. Να πληρωσω. Την δοση του αυτοκινητου, το ινερνετ, το κινητο, την δοση του δανειου, το ρευμα, το νερο, τα φροντιστηρια του παιδιου, το σουπερ μαρκετ, το ενοικιο του σπιτιου και διαφορα αλλα. Ειμαι και εγω ενας ακομα πολιτης αυτης εδω της χωρας. Ενας ακομα πολιτης αυτης εδω της κοινωνιας. Εχω εγκλωβιση τον εαυτο μου σε ενα φαυλο κυκλο. Δουλεια, σπιτι, τζοκερ, λοττο, και παλι απο την αρχη. Προσπαθω να ζησω την οικογενεια μου. Να κανω πραγματικοτητα τα ονειρα του παιδιου μου. Να τα κονομησω για να μπορεσουμε να ζησουμε καλα. Να ζησουμε καλα. Τη σκατα καλα ειναι αυτο που ζω εγω, και ποιος ξερει ποσοι ακομα, ενας θεος ξερει. Βγαινω με τους φιλους μου μια φορα το διμηνο (μην πω τριμηνο) και πινουμε καμμια μπυρα, και το μονο θεμα συζητησης ειναι πως θα κανουμε λιγο περισοτερα λεφτα. Πως θα ζησουμε λιγο καλυτερα. Πως θα βελτιωσουμε το επιπεδο ζωης μας. Και παντα καταληγουμε στο ιδιο συμπερασμα, τα λεφτα. Κινουν τον κοσμο? Η απαντηση δεν ξερω πια ειναι. Το μονο σιγουρο ειναι οτι κινουν το κοσμο εδω που ζω. Ολοι εδω ψαχνουν λεφτα. Τιποτα αλλο. Δεν ζουνε πια. Ψαχνουν λεφτα. Τοσο απλα. Ζουνε με τον φοβο μην χασουν την δουλεια τους, και χαθει και αυτο το μηδαμινο εισοδημα που εχουν. Μηπως δεν καταφερουν να επιβιωσουν με την οικογενεια και αυτον τον μηνα. Μηπως κατι στραβωση, κατι δεν παει καλα και δεν μπουνε φραγκα αυτον τον μηνα. Money makes the world go round. Ναι ενταξει συμφωνω. Αλλα πως εχουμε γινει ετσι? Πως μας προεκυψε τοση μιζερια? Γιατι γιναμε ετσι? Φταιμε και εμεις δεν λεω. Φταιμε γιατι δεν φροντισαμε να κρατησουμε τις ισοροπιες στη ζωη μας. Δουλευαμε σαν τρελοι ωρες ολοκληρες για να εχουμε τα αγαθα που εχουν και οι αλλοι. Και βλεπαμε την ζωη να περνα εξω απ'το παραθυρο του γραφειου μας. Και τα παιδια μας το πρωι που φευγαμε για δουλεια να κοιμονται, και οταν γυρναγαμε το βραδυ την ωρα που ειχαν ηδη κοιμηθει. Και ενα ωραιο πρωι, απλα φευγαν απο το σπιτι για να κανουν την δικια τους οικογενεια. Και εμεις απομενουμε να περιμενουμε την συνταξη να ζησουμε και εμεις λιγο. Αλλα και τοτε δεν ζεις. Επιβιωνεις. Ενας κακομοιρης συνταξιουχος με μια συνταξη πεινας. Ενα βαρος στη κοινωνια. Γιατι τοτε θες φαρμακα, φαγητο, να πληρωσης την ΔΕΗ, το ενοικιο, να δωσεις και ενα χαρτζιλικι στα εγγονια. Και τα παιδια σου να δυσανασχετουν γιατι τους κουβαληθηκες παλι κυριακατικα (τι θελει παλι ο γερος πρωι-πρωι?). Ετσι θα πεθανουμε. Προσπαθωντας να κανουμε λεφτα. Κριμα γιατι η ζωη ειναι πραγματικα πολυ λιγη. Και εμεις το μονο σημαδι που αφηνουμε ειναι η υπερπροσπαθεια μας να κανουμε λεφτα. Καταντια. αστα να πανε. Κριμα.