ΠΕΡΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.

Πριν απο λιγες μερες ακουσα μια συζητηση απο δυο οπαδους της ομαδας, για το αν θα παρουμε φετος πρωταθλημα. Η μοναδικη τους εννοια ηταν οχι αν θα το παρουμε, αλλα με ποσους βαθμους διαφορα απο τον δευτερο. Κανενας απο τους δυο δεν ειπε αυτο που νομιζω κατα την ταπεινη μου γνωμη, για το θεμα που θα επρεπε να τους απασχολει. Το αν αντι να αναρωτιωμαστε για το αν θα παρουμε το πρωταθλημα ισως θα επρεπε να αναρωτιωμαστε για το, αν πρωτα θα επρεπε να αφησουμε τον Ερνεστο να δεσει μια ομαδα, η οποια θα μπορει σε βαθος χρονου να ανταποκριθει στα ευρωπαικα (κατα κυριο λογο) και μετα στα εντος ελλαδος καθηκοντα της. Μια ομαδα πραγματικο φοβητρο για ολους τους αντιπαλους της. Μια ομαδα που να μην σκεφτομαστε και να μην προβληματιζομαστε για το αν θα καβατζαρουμε τον επομενο αγωνα πρωταθληματος.Να τον θεωρουμε δεδομενο. Και να μπορουμε να κανουμε μια πορεια σε επιπεδο europa league τοσο καλη που να τριβουν τα ματια τους ολοι η επικριτες της. Δυστηχως ομως εμεις η ιδιοι που θα επρεπε να εχουμε υπομονη με την ομαδα μας, αναρωτιομαστε μα ποσους βαθμους διαφορα θα παρουμε το πρωταθλημα. Ημαρτον ρε παιδια. Σας μιλαω μεσα απο την καρδια μου σαν ενας γαυρος που μεγαλωσε στον πειραια, στο μικρολιμανο και στην μαρινα ζεας, μην σωσουμε και παρουμε το πρωταθλημα οχι φετος, αλλα ουτε και του χρονου. Το μονο που θελω ειναι μια υπερομαδα που να τσακιζη για πλακα οποιον βρεθει μπροστα του. Εναν ολυμπιακο που να με κανει περηφανο, που να μου δινει χαρες, που να εχει εναν κορμο τοσο δυνατο, και υγειη που οποιος ερχεται ως μεταγραφη, ακομα και αν τελικα αποδειχθη "παλτο" να μην επηρεαζει την ομαδα και την αποδοση της. Μια ομαδα δυνατη. Το μονο που χρειαζεται ειναι υπομονη. Και να αφησουμε τον προπονητη να κανει την δουλεια του χωρις γκρινια και κακομοιρια.